Mijn Visie

Thuiskomen bij jezelf, voorbij protocollen en hokjes

Veel mensen die ik begeleid hebben al een lange weg afgelegd.

Ze hebben therapieën gevolgd, coachingstrajecten gedaan, boeken gelezen, tools verzameld en zichzelf eindeloos proberen te begrijpen. En toch bleef er iets knagen, een gevoel dat er iets ontbrak.

 

Dat gevoel is terecht.

Protocollen raken de kern niet. Ze kunnen helpen om te begrijpen, maar niet om te doorvoelen. Je leert er misschien beter van plannen of tijdelijk grip te krijgen op angst, maar de diepte waar de wonden werkelijk liggen blijft vaak onaangeroerd.

 

Mijn werk doet het tegenovergestelde van protocollen.

We stappen uit de hokjes en keren terug naar jouw fundament, naar wat ooit in jou gevormd werd toen je nog klein was, toen veiligheid nog iets was wat je moest verdienen of bewaken.

 

Ik werk niet vanuit standaardmethodes of symptoombestrijding, omdat ik zelf heb ervaren dat dat niet werkt.

Wat wél werkt, is teruggaan naar de oorsprong: het zenuwstelsel dat te lang in alarmstand heeft gestaan, de delen in jou die zich ooit hebben afgesplitst om te overleven, de overtuigingen die je ooit nodig had om erbij te horen.

 

Deze patronen verdwijnen niet vanzelf.

Ze leven voort in je lichaam, je gedachten en je relaties. Ze kleuren hoe je de wereld ervaart, hoe je liefhebt en hoe je grenzen stelt. Maar wat ooit is gevormd, kan worden herschreven, met herhaling, veiligheid en bedding.

 

Je bestaat niet uit één innerlijk kind of één innerlijke tiener.

Er zijn vele leeftijden en lagen in jou: de peuter die bang was, het kind dat te vroeg moest begrijpen, de tiener die zijn stem verloor, de volwassene die te lang sterk moest blijven. Ze dragen allemaal iets van jou, allemaal met hun eigen verhaal.

 

Codependentie is niet wie je bent, het is wie je ooit moest worden om veilig te blijven.

En juist daarom is herstel geen kwestie van iets wegmaken, maar van opnieuw verbinden met al die delen die zich ooit moesten losmaken om te kunnen overleven.

 

Ik zie codependentie als een tekst die door het leven heen steeds opnieuw is overschreven.

Oude ervaringen, overtuigingen en beschermingsmechanismen markeren elk hoofdstuk van je verhaal. Ze zitten niet erbovenop, maar in de zinnen zelf, verweven met hoe je denkt, voelt en reageert.

 

Mijn werk gaat niet over het wissen van die markeringen, maar over het langzaam herschrijven van de tekst.

Door bedding, herhaling en erkenning vervagen de oude lijnen, tot je eigen stem weer hoorbaar wordt.

 

Door de jaren heen heb ik een manier ontwikkeld om met trauma te werken zonder herbeleving.

Ik geloof niet dat je elk moment opnieuw moet doorvoelen om te kunnen helen. Herhaling van pijn is niet hetzelfde als verwerking.

 

Echt herstel ontstaat wanneer jouw systeem zich veilig genoeg voelt om los te laten.

Wanneer het zenuwstelsel mag ontspannen, wanneer de energie weer begint te bewegen en wanneer de delen die ooit vastzaten opnieuw gezien en gevoeld mogen worden, zonder te forceren en zonder te duwen.

 

Daarom werk ik in zachtheid.

Niet om pijn te vermijden, maar omdat zachtheid de enige kracht is die het zenuwstelsel echt durft te vertrouwen.

 

Transformatie voelt niet zwaar, maar als ademruimte.

Het is het moment waarop je lichaam ontspant en je voelt dat je niet meer hoeft te overleven. Het is het thuiskomen bij wie je altijd al was, vóór alle aanpassing en vóór alle ruis.

 

Codependentie is geen op zichzelf staand probleem.

Het is verweven met je zenuwstelsel, je hechting, je emoties, je lichaam en je relaties. Daarom werk ik niet met één ingang, maar met het geheel.

 

Wanneer alle lagen worden meegenomen, ontstaat er iets nieuws.

Je voelt weer rust, helderheid en kracht. Je grenzen worden natuurlijk. Je empathie blijft, maar zonder uitputting. De markeringen vervagen en jouw ware zelf komt weer naar voren, stil, aanwezig, krachtig.

 

In de reguliere zorg blijft codependentie vaak onzichtbaar, omdat het niet in één hokje past.

Het raakt lichaam, zenuwstelsel, psyche en ziel. Juist daarom vraagt herstel om een andere benadering, één die verder kijkt dan protocollen en diagnoses, en de mens in zijn geheel ziet.

 

Mijn visie is eenvoudig: je hoeft niet méér te leren, je mag herinneren wie je bent.

Dit werk is geen quick fix. Het is een diep proces van thuiskomen, van vertrouwen opbouwen en van opnieuw leren leven in jouw waarheid.

 

Als deze woorden met je resoneren, nodig ik je uit om verder te lezen over mijn trajecten of een kennismaking te plannen.

Je hoeft niet te weten hoe. Je hoeft alleen te voelen of iets in jou zegt dat het tijd is om naar binnen te keren.

 

Bekijk mijn trajecten of plan een kennismaking.