Twijfel je of jij de narcist bent?

Als kind heb je misschien geleerd om je gevoelens in te slikken, je aan te passen aan de stemming van een ouder, of onbewust te zorgen voor harmonie. Je hebt nooit écht geleerd dat jouw emoties er mochten zijn. En dus ontwikkelde je overlevingsmechanismen: je werd de pleaser, de stille, de helper — altijd afgestemd op de ander, nooit op jezelf.

 

Wanneer je als volwassene in een relatie terechtkomt met iemand die narcistisch of manipulatief gedrag vertoont, wordt deze oude wond opnieuw geraakt. Alleen nu veel intenser. Je wordt eerst geïdealiseerd, dan langzaam afgebroken. De ander verdraait jouw woorden, ontkent jouw gevoelens, schuift de schuld in jouw schoenen en doet alsof jij degene bent die overdrijft of onveilig doet.

 

Gaslighting. Blame shifting. Emotionele manipulatie. Je grenzen worden genegeerd, je intuïtie ondermijnd, je reacties belachelijk gemaakt — en intussen word je zó diep van jezelf verwijderd, dat je gaat twijfelen aan je hele zijn.

 

En dáár ontstaat het moment waarop je denkt:

“Misschien ligt het aan mij. Misschien bén ik wel de narcist.”

 

Je herkent jezelf niet meer.

Je voelt je leeg, boos, verdoofd — en daarbovenop ook nog eens schuldig.

Niet alleen over wat er is gebeurd… maar óók over je reactie erop.

 

En dus ga je twijfelen aan je grenzen.

Aan je emoties.

Aan je waarneming.

Aan jezelf.

 

Maar wat als jouw woede, wantrouwen of terugtrekking geen ‘ongezond gedrag’ zijn —

maar begrijpelijke reacties op langdurige emotionele onveiligheid?

 

Wat als het niet jij bent die ‘niet goed genoeg’ is —

maar dat jouw hele systeem al jaren probeert te overleven in omstandigheden die nooit écht veilig waren?

 

Wat als jouw gedrag voortkomt uit een diepe, vroeg aangeleerde loyaliteit —

en wat je nu voelt, precies is wat je zó lang hebt moeten onderdrukken?

 

 

 

 

Wanneer je jarenlang twijfelt aan je eigen gevoel, ontstaat zelftwijfel als levenshouding

 

 

Je hebt jezelf zó vaak afgevraagd:

“Wat deed ik verkeerd?”

“Ben ik te gevoelig?”

“Ligt het misschien echt aan mij?”

 

Als je jarenlang bent blootgesteld aan relationele dynamiek waarin jouw waarneming structureel werd ondermijnd, ontstaat er een kloof tussen voelen en vertrouwen. Je leert niet meer op je eigen kompas te varen, maar stemt je af op wat de ander nodig heeft — zelfs als dat ten koste van jezelf gaat.

 

Die verwarring wordt nog dieper als je een sterke empathie hebt, verantwoordelijkheidsgevoel, en gewend bent jezelf te onderzoeken. Dan is het logisch dat je ook je eigen ‘fouten’ onder de loep neemt. Dat je kritisch naar jezelf kijkt. En dat je — ironisch genoeg — gaat twijfelen of jij misschien de narcist bent.

 

Maar narcisme kenmerkt zich juist door het tegenovergestelde:

Geen echte introspectie. Geen bereidheid tot verandering. Geen diep empathisch vermogen.

Codependents voelen te veel, narcisten juist te weinig.

 

 

 

Wat je voelt is geen bewijs van narcisme — maar van overlevingspatronen

 

Het is essentieel om het onderscheid te leren zien. Want zolang jij jezelf als oorzaak van het conflict blijft aanwijzen, blijf je verstrikt in een verwrongen spiegel.

 

Een narcist:

• Projecteert schuld op de ander

• Kan woede gebruiken om te intimideren

• Heeft weinig zelfreflectie

• Mist oprechte empathie

• Zet de relatie in voor eigenbelang

 

Een codependent:

• Maakt zichzelf schuldig, zelfs als dat onterecht is

• Slikt woede in of keert die naar binnen

• Blijft zoeken naar oplossingen

• Voelt té veel, ook voor de ander

• Probeert de relatie te ‘redden’, vaak ten koste van zichzelf

 

De verwarring ontstaat niet omdat jij narcistische trekken hebt, maar omdat je zó diep gewend bent om jezelf te bevragen, dat je jezelf gaat ondermijnen. Dit is geen stoornis. Dit is overleving. En er is herstel mogelijk.

 

 

Herstel betekent niet dat je iets moet worden — maar dat je terugkeert naar wie je was

 

Herstellen van deze verwarring betekent niet dat je iets ‘fout’ moet corrigeren.

Het betekent dat je jezelf mag gaan her-inneren.

Dat je terug mag keren naar dat innerlijk weten dat altijd al aanwezig was, maar dat je hebt moeten onderdrukken om lief te zijn, om veilig te blijven, om erbij te horen.

 

Wat je nodig hebt is niet nóg meer zelfanalyse, maar zachte, diepgaande herkenning.

Ruimte om je patronen te ontrafelen.

Begeleiding om te zien waar je jezelf bent kwijtgeraakt.

En moed om weer te gaan voelen wat van jou is — en wat niet.

 

 

 

Wil je helderheid? Zet vandaag een eerste, liefdevolle stap

 

•  Doe de gratis zelftest – Ben ik codependent?

Krijg inzicht in jouw patronen en begin met helder kijken naar wie jij bent — zonder ruis.

•  Lees meer over het 16-weken Hersteltraject

Een diepgaand 1-op-1 traject waarin je wordt begeleid van verwarring naar helderheid, van zelfverlies naar innerlijk herstel.

 

 

 

Verdieping voor als je jezelf écht wilt begrijpen

Soms resoneert iets pas echt wanneer je het in andermans woorden terugleest. Deze blogs helpen je herkennen wat je zolang hebt gevoeld, maar misschien nooit hebt durven benoemen.

 

 

•  Wanneer je niet meer weet wat waar is, en je eigen gevoel als onbetrouwbaar begint te voelen, lees dan:

Gaslighting & Codependentie – Waarom je jezelf bent gaan wantrouwen

 

•  Als je je steeds schuldig voelt, zelfs als je niets verkeerd hebt gedaan, ontdek dan hoe dit ontstaat in:

Blame Shifting – Waarom Jij Altijd de Schuld Krijgt

 

•  Voor wie zich afvraagt of emotionele mishandeling echt ‘mishandeling’ is, en waarom het zo onzichtbaar blijft:

De Onzichtbare Mishandeling – Hoe Narcisten je Breken van Binnenuit

 

•  Als je ondanks alle inzichten toch blijft terugvallen, en je wéét dat er iets dieper speelt:

Waarom je jezelf blijft kwijtraken – ondanks alle hulp

 

•  Wil je begrijpen waarom je ‘liefde’ voelt voor iemand die je verwondt, en waarom dat niets met echte liefde te maken heeft?

Codependentie & Authentieke Liefde – Waarom het bij Jou Begint