Waarom je je aangetrokken voelt tot wie je pijn doet

De Ultieme Spiegel voor Codependents

Waarom voelt liefde als strijd? Waarom blijf je vasthouden aan wie je keer op keer verwondt?

In deze blog ontdek je waarom je zenuwstelsel onveilige liefde als normaal is gaan beschouwen, en hoe jouw heling begint bij thuiskomen in jezelf.

Waarom codependenten liefde verwarren met overleven

Voor veel codependenten voelt liefde als iets wat je moet verdienen. Liefde is hard werken, aanpassen, pleasen, grenzen oprekken en hopen dat de ander jou ooit écht ziet. Maar waar komt die overtuiging vandaan?

De wortel ligt in je jeugd.

Je leerde dat liefde geen vanzelfsprekendheid was, maar iets dat je moest verdienen door:

Je gevoelens opzij te zetten voor de emoties van je ouders of verzorgers.

Altijd te scannen hoe de sfeer was, om escalaties te voorkomen

Je eigen behoeftes te negeren, omdat die te veel waren

Die vroege ervaringen hebben je zenuwstelsel geprogrammeerd. Liefde en veiligheid raakten gekoppeld aan alertheid, aanpassen en de ander voorop zetten.

Waarom gezonde liefde onbekend (en zelfs onveilig) voelt

Wanneer je in je jeugd hebt geleerd dat liefde altijd samenhangt met spanning, onvoorspelbaarheid of voorwaardelijkheid, dan voelt rust in volwassen relaties… saai. Zelfs beangstigend.

Je zenuwstelsel herkent het niet als liefde.

Het kent alleen het bekende patroon:

Aantrekken en afstoten

Angst voor afwijzing

De voortdurende zoektocht naar bevestiging

Dat patroon voelt vertrouwd en dus veilig. Gezonde, stabiele liefde voelt juist onwennig, afstandelijk of zelfs eng. Niet omdat het niet klopt, maar omdat jouw systeem er nog niet op ingesteld is.

Als kind past je zenuwstelsel zich razendsnel aan aan onveiligheid.

Het leert: ‘dit is hoe liefde voelt’. Die imprint blijft actief, ook als je volwassen bent. Daarom voelt veiligheid onwennig, je lichaam vertrouwt het niet.

De codependent & de narcist, de ultieme spiegel

Codependenten en narcisten vinden elkaar moeiteloos.

Ze zijn tegenpolen die perfect in elkaars wonden passen.

De codependent geeft, zorgt en past zich aan in de hoop eindelijk gezien te worden

De narcist neemt, controleert en manipuleert  in de angst om ooit gekwetst te worden

De narcist spiegelt voor de codependent de diepste angst: dat je alleen waarde hebt als je iets doet, geeft of presteert.

En de codependent spiegelt voor de narcist de leegte die zij diep vanbinnen niet durven voelen: dat echte liefde geen controle nodig heeft.

Samen creëren ze een destructieve dans, die bekend voelt, maar alles behalve liefde is.

Liefde vraagt niet om zelfopoffering.

Liefde vraagt dat jij kiest voor jezelf, ook als niemand anders dat doet.

De kern van heling: terug naar de relatie met jezelf

Codependentie draait niet om de narcist.

Codependentie draait om het deel van jou dat zichzelf ooit verliet in de hoop liefde te krijgen.

Echte heling begint niet met grenzen leren stellen voor de ander.

Echte heling begint met grenzen leren voelen in jezelf.

 Voelen waar je jezelf ooit hebt verlaten

 Voelen hoe veilig het mag zijn in jezelf, zonder externe bevestiging

 Voelen dat jouw waarde niet afhangt van hoeveel je geeft

Pas als je die relatie met jezelf herstelt, verandert alles.

Het patroon tussen geven en nemen, hoop en afwijzing, wordt een emotionele verslaving. Geen liefde, maar een cyclus van hunkeren en overleven.

Waarom standaard zelfliefde-workshops niet werken

Zelfliefde is geen checklist. Zelfliefde is jezelf nooit meer verlaten.

Veel codependenten denken dat ze aan zelfliefde werken, maar in werkelijkheid blijven ze bezig met:

Nog een cursus volgen

Nog een therapeut zoeken

Nog meer analyseren en begrijpen

Waarom? Omdat stilvallen voelt als falen.

Omdat je zenuwstelsel geprogrammeerd is om veiligheid te zoeken in doen, niet in zijn.

Echte zelfliefde begint bij:

Jezelf aankijken in de spiegel, zonder oordeel

Je eigen verdriet voelen, zonder weg te rennen

Je eigen behoeftes erkennen, zonder schuld of schaamte

Dat is het fundament waar gezonde relaties op gebouwd worden. Relaties waarin je niet langer jezelf hoeft te verliezen.

Je bent niet gebroken — je bent geprogrammeerd (en dat kun je herschrijven)

Je bent niet gebroken — je bent getraind om liefde te verwarren met overleven.

Maar je mag die conditionering loslaten.Je hoeft geen liefde meer te verdienen. Je mag terugkomen bij jezelf en kiezen voor verbinding die voedt, niet verbrandt.

Echte zelfliefde vraagt geen perfectie. Het vraagt aanwezigheid, elke keer als je dreigt te verdwijnen uit jezelf.

En dát is de ware spiegel. Liefde begint op het moment dat jij jezelf niet langer verlaat.

Wil jij leren hoe je de relatie met jezelf herstelt en jouw patronen doorbreekt? 

Ontdek  hoe mijn 16-weken traject je helpt om eindelijk thuis te komen bij jezelf.